سحرخیزی یا شب زنده داری؛ کدام گروه از هوش بالاتری برخوردار است؟
تحقیقات اخیر تفاوت‌های کلیدی بین شبزندهدارها و افراد سحرخیز را برجسته می‌کند.
به گزارش تجارت ایده‌آل، بحث بر سر اینکه آیا سحرخیزی ذاتاً بهتر از بیدار ماندن تا دیروقت است، دهه‌هاست که وجود دارد. جامعه مدت‌هاست که سحرخیزان را با نظم، بهره‌وری و سلامت کلی مرتبط می‌داند.
با این حال تحقیقات علمی نوظهور این باور رایج را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که مزایای شناختی ممکن است در برخی زمینه‌ها متعلق به شب‌زنده‌داران باشد.
چه چیزی کرونوتایپ شما را تعیین می‌کند؟
اینکه کسی شب زنده دار باشد یا سحرخیز، فقط به سلیقه شخصی بستگی ندارد. طبق گفته MDPI، کرونوتایپ یک الگوی زیستی است که چرخه‌های طبیعی خواب-بیداری، هوشیاری و دوره‌های اوج عملکرد را تنظیم می‌کند. در اصل، این ریتم شبانه روزی مغز (ساعت داخلی بدن) را بازتاب می‌دهد.
دکتر را‌ها وست، پژوهشگر کالج امپریال لندن، توضیح داد که کرونوتایپ‌ها بر عملکرد شناختی تأثیر می‌گذارند، حافظه، حل مسئله و تیزی کلی ذهنی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. درک کرونوتایپ شما می‌تواند به تنظیم برنامه کاری و روال روزانه برای بهینه سازی عملکرد کمک کند.
مزایای شناختی شب زنده‌داری
یک مطالعه بزرگ در کالج امپریال لندن بیش از ۲۶۰۰۰ بزرگسال را بررسی کرد. شرکت کنندگان آزمون‌های شناختی را برای سنجش هوش، استدلال، حافظه و سرعت پردازش اطلاعات انجام دادند. مطالعه نشان داد که جغد‌های شب در این شاخص‌ها بهتر از پرندگان سحرخیز عمل کردند. کسانی که کرونوتایپ‌های متوسط—نه نوع دقیق صبح و نه عصر—نداشتند نیز امتیاز بالاتری نسبت به زودبیدارشونده‌ها کسب کردند.
وست تأکید کرد که خواب برای سلامت مغز ضروری است و دریافت مقدار مناسب—معمولا هفت تا نه ساعت در شب—عملکرد شناختی را بهینه می‌کند. خواب کم یا زیاد می‌تواند عملکرد مغز را به طور منفی تحت تأثیر قرار دهد و اهمیت خواب با کیفیت را صرف نظر از کرونوتایپ نشان می‌دهد.
مشکلات سلامتی برای جغد‌های شب یا شبزندهدارها
به گزارش راستان، در حالی که جغد‌های شب ممکن است از مزایای شناختی برخوردار باشند، تحقیقات خطرات بالقوه بلندمدت سلامتی را نشان می‌دهد.
یک متاآنالیز منتشر شده در Frontiers نشان داد که کرونوتیپ‌های عصرگاهی بیشتر احتمال دارد مشکلات متابولیکی داشته باشند، از جمله BMI بالاتر، کلسترول بالا و خطر بالاتر مقاومت به انسولین و سندرم متابولیک.
مطالعات مستقر در بریتانیا همچنین مرگ ومیر قلبی-عروقی را در میان شبزندهدارها بالاتر نشان می‌دهند. از سوی دیگر، افراد سحرخیز اغلب سلامت کلی بهتری دارند.
مطالعات کوهورت نشان می‌دهد که کرونوتایپ‌های صبحگاهی معمولا شاخص توده بدنی پایین تر، سطح قند خون سالم‌تر و پروفایل کلسترول بهتری دارند. آن‌ها همچنین معمولا از کیفیت خواب منظم‌تر و هماهنگی بهتر با برنامه‌های اجتماعی لذت می‌برند که می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت روان داشته باشد.
آیا می‌توان کرونوتایپ‌ها را تغییر داد؟
تغییر کامل کرونوتایپ طبیعی خود دشوار به نظر می‌رسد. با این حال، تنظیم برنامه خواب برای هماهنگی با روال روزانه می‌تواند هوشیاری، خلق و خو و بهره وری را بهبود بخشد. وست و نورولوژیست کلیفورد سگیل توافق دارند که حفظ خواب کافی و با کیفیت بالا بسیار مهم است، چه فرد صبح و چه عصر. سگیل تأکید کرد که توجه به مدت خواب—ترجیحا هفت تا نه ساعت—مهم‌تر از تلاش برای تبدیل شدن به یک سحرخیز یا شب زنده دار مصنوعی است.
منبع: راستان