پیامبر اسلام چه ورزش‌هایی انجام می‌دادند؟
پیامبر (ص) به ورزش سفارش می‌کرد و خود نیز در رشته‌های مختلف آن روز ظاهر می‌شد. تیراندازی، اسب دوانی، شنا و کشتی چهار ورزشی است که توصیه شده است.
به گزارش تجارت ایده ال به نقل از پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، پاسخ به سؤالِ یک پرسشگر از مرکز پاسخگویی به سوالات دینی ارائه شده است:
پرسش:
در جایی شنیدم پیامبر صلی الله علیه وآله هفت نوع ورزش انجام می‌داد. آیا درست است و چه ورزش‌هایی انجام می‌داد؟
پاسخ:
بسیاری از آموزههای اسلام که به قدرت بدنی، نشاط و سلامتی اشاره دارد، با ورزش گره خورده است. بر همین اساس است که در دعای کمیل آمده است:
«قَوِّ علی خِدْمَتِک جَوارِحی وَاشْدُدْ عَلَی العَزِیمَهِ جَوَانِحِی؛(۱) خدایا! اندام مرا در راه خدمت به خودت قوی گردان و دلم را برای عزیمت به سویت محکم ساز.»
برای خدمت به خدا و خلق خدا نیاز به قوت بدنی، نشاط و سلامتی است که هر سه در پرتو ورزش تحقق‌پذیر است. ورزش انسان را قوی می‌کند تا در برابر دشمن ایستادگی کند. ورزش به انسان نشاط و روحیه عطا می‌کند تا انسان به اعمال خود؛ یعنی نماز، روزه و… بپردازد. انسان سالم است که می‌تواند کار کند، به فقرا کمک کند و خدمات عام‌المنفعه داشته باشد و سلامتی انسان هم مرهون ورزش است. بنابراین از نظر اسلام، اولاً ورزش مقدمهای برای بندگی خدا است، نه فخر و غرور و تکبر؛ ثانیاً ورزش‌هایی مورد تأکید است که این تأثیرات را به دنبال داشته باشد، نه هر ورزشی! پیامبر صلیاللهعلیهوآله نیز به این‌گونه از ورزش‌ها سفارش داده و خود نیز انجام می‌دادند.
ورزش‌های مورد سفارش پیامبر صلی الله علیه وآله
۱. کُشتی
کشتی از جمله ورزش‌هایی است که هم قدرت و قوت بدنی انسان را افزایش میدهد و هم نشاط‌آفرین است. حضرت هم خود کشتی می‌گرفت و هم دیگران را تشویق به کشتی گرفتن می‌کرد و حتی گاهی به صورت داور به بازی دو کشتی‌گیر نگاه می‌کرد و به آنها امتیاز می‌داد.
روایاتی که از زندگی پیشوایان دینی به دست ما رسیده است حاکی از این مطلب است که آن بزرگواران همواره نسبت به ورزش کشتی تشویق نموده و خود نیز کشتی می‌گرفتند، که به چند نمونه آن اشاره می‌کنیم.
در بادیه‌های حجاز مردی را به عنوان قهرمان کشتی می‌شناختند، وی در درهای با حضرت رسول صلیاللهعلیهوآله مواجه شد و پیشنهاد کرد که با هم کشتی بگیرند. قرار بر سر یک گوسفند شد و بازنده باید به برنده یک گوسفند جایزه می‌داد. حضرت قبول کرده و وارد مسابقه شده و او را به زمین زد، او دوباره بر سر گوسفند دیگری تقاضای کشتی کرد و بار دیگر کمرش بر زمین آمد و برای سومین مرتبه چنین تقاضایی کرد و نتیجه مشابه گرفت. همین امر باعث گرویدن وی به اسلام شد و پیامبر صلیاللهعلیهوآله نیز گوسفندانی را که در جایزه برده بود، به وی بازگرداند.(۲) در گزارش دیگری پیامبر صلیاللهعلیهوآله به خانه حضرت زهرا سلاماللهعلیها رفته و بین امام حسن و امام حسین علیهماالسلام مسابقه کشتی برقرار کرد و خود داور آنها شد.(۳) یکی از القاب حضرت علی علیه‌السلام «ظهیر» بود. ظهیر یعنی کسی که همیشه برنده است و در عرف رایج زمان ما به وی «قهرمان کشتی» می‌گویند. زیرا حضرت با هر کس کشتی می‌گرفت او را مغلوب می‌کرد و برای همین به این لقب نامیده شد.(۴)
۲. سوارکاری
سوارکاری نیز از ورزش‌های سالم و مفید است که به تقویت نشاط، روحیه و قوت بدنی میانجامد. در سیره پیامبر صلیاللهعلیهوآله، مسابقه اسب‌دوانی نیز گزارش شده است. یکی از صحابه به نام ابوقتاده نقل می‌کند که من پیشنهاد مسابقه اسب‌دوانی دادم، پیامبر صلیاللهعلیهوآله قبول کرده و بین حاضران مسابقه گذاشتیم. حضرت برنده شد.(۵) از یکی از صحابه پرسیدند که آیا در زمان رسول خدا صلیاللهعلیهوآله مسابقه برگزار می‌کردند، گفت بله! پیامبر صلیاللهعلیهوآله خود بر اسب سوار می‌شد و در مسابقه اسب سواری برنده می‌شد و خوشحال می‌شد.(۶)
۳. تیراندازی
تیراندازی نیز از ورزش‌هایی است که کاربردهای چندگانه دارد و بدین جهت مورد استقبال پیامبر صلیاللهعلیهوآله بود و مسلمانان را نیز بدان فرامی‌خواند. حضرت می‌فرماید:
«علیکم بالرّمی فإنّه من خیر سعیکم؛(۷) تیراندازی کنید که از بهترین کوشش‌های شماست.»
حضرت چنان در تیراندازی ماهر بود که در هر گروهی قرار می‌گرفت، گروه دیگر از ادامه مسابقه انصراف می‌داد زیرا باخت خود را قطعی می‌دید. «رُوِی أَنَّ النَّبِی صلی الله علیه و آله مَرَّ بِقَوْمٍ مِنَ الاْءَنْصارِ یتَرامَوْنَ، فَقالَ رَسُولُ اللّه صلی الله علیه و آله: انَا مَعَ الْحِزْبِ الَّذی فیهِ ابْنُ الاْءَرْدَعِ. فَأَمْسَک الْحِزْبُ الاْخَرُ وَ قالُوا: لَنْ یُغْلَبَ حِزْبٌ فیهِ رَسُولُ اللّه صلیاللهعلیهوآله. فَقالَ: اِرْمُوا فَإِنّی أَرْمی مَعَکمْ، فَرَمی مَعَ کلِّ واحِدٍ مِنْهُمْ رَشَقا؛(۸) روایت شده رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله بر مردمی از انصار که مشغول تیراندازی بودند، گذر کرد و داوطلب شد که در مسابقه آنها شرکت کند. فرمود: من با گروهی که ابن اردع در آن است، همکاری می‌کنم. دسته مقابل با شنیدن سخن آن حضرت، از تیراندازی دست کشیدند و گفتند: گروهی که رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله در آن تیراندازی کند، هرگز مغلوب نخواهد شد. برای آن که مسابقه تعطیل نشود، فرمود: من با هر دو گروه همکاری می‌کنم. مجددا مسابقه شروع شد و پیغمبر صلی الله علیه و آله با هر دو دسته تیراندازی کرد.»
۴. شنا
ورزش دیگری که مورد تأکید اسلام قرار گرفت، شنا بود. رسول خدا صلیاللهعلیهوآله فرمود:
«بهترین تفریح برای مرد با ایمان، شنا است.»(۹)
همچنین حضرت می‌فرمود به بچه‌های خود شنا و تیراندازی یاد بدهید.(۱۰)
البته در مدینه و مکه دریایی وجود نداشت که در سیره نبوی نیز شناکردن گزارش شود و اگر در سفری شنا می‌کردند، در تاریخ گزارش نشده است. اما از آنجا که حضرت علی علیه‌السلام در کوفه بود و کوفه به رود نزدیک است، در سیره ایشان شناکردن دیده می‌شود.
ابوالاشعث عنزی از پدرش روایت می‌کند که گفت: «علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) را دیدم که روز جمعه در فرات غسل کرد. سپس جامهای از کرباس خرید به سه درهم و با مردم نماز جمعه گزارد در حالی که هنوز گریبان جامه را ندوخته بودند.»(۱۱)
نتیجه‌گیری
بنابراین برای سلامتی، نشاط و آمادگی روحی و جسمی برای دفاع از کیان اسلام، باید ورزش کرد. پیامبر صلیاللهعلیهوآله به ورزش سفارش می‌کرد و خود نیز در رشته‌های مختلف آن روز که با اهداف اسلام هم راستا بود، به عنوان یک قهرمان ظاهر می‌شد. تیراندازی، اسب دوانی، شنا و کشتی چهار ورزشی است که در دستورات اسلامی به آنها توصیه شده و در سیره نبوی نیز عمل به آنها گزارش شده است. اما با جستجویی که در روایات و گزارش‌های تاریخی انجام شد، انحصار آنها در عدد هفت یافت نشد.
پی‌نوشت‌ها
۱.شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، مؤسسه فقه الشیعه، بیروت، ۱۴۱۱ق، چاپ اول، ج۲، ص۸۴۹.
۲. نوری، حسین بن محمدتقی، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، مؤسسه آل البیت علیهم‌السلام، قم، ۱۴۰۸ق، چاپ اول، ج۱۴، ص۸۲.
۳. شیخ مفید، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۲۸.
۴. شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الأخبار، مصحح علی‌اکبر غفاری، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۳ق، چاپ اول، ص۶۱.
۵. شیخ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی(ط- الإسلامیه)، مصحح غفاری علی‌اکبر و آخوندی محمد، دارالکتب الإسلامیه، تهران، ۱۴۰۷ق، چاپ چهارم، ج۵، ص۵۱.
۶. ابن أبی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین، عوالی اللئالی العزیزیه فی الأحادیث الدینیه، مصحح مجتبی عراقی، دار سید الشهداء للنشر، قم، ۱۴۰۵ق، چاپ اول، ج۳، ص۲۶۵.
۷.پاینده، ابوالقاسم، نهج الفصاحه (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول صلی الله علیه و آله)، دنیای دانش، تهران، ۱۳۸۲ش، چاپ چهارم، ص۵۷۱.
۸. ابن أبی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین، عوالی اللئالی العزیزیه فی الأحادیث الدینیه، مصحح مجتبی عراقی، دار سید الشهداء للنشر، قم، ۱۴۰۵ق، چاپ اول، ج۳، ص۲۶۶.
۹. پاینده، ابوالقاسم، نهج‌الفصاحه (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول صلی الله علیه و آله)، دنیای دانش، تهران، ۱۳۸۲ش، چاپ چهارم، ص۴۷۳.
۱۰. شیخ حر عاملی، محمدحسن، وسائل الشیعه، مؤسسه آل البیت علیهم‌السلام، قم، ۱۴۰۹ق، چاپ اول، ج۱۷، ص۳۳۱.
۱۱. ثقفی، ابراهیم بن محمد بن سعید بن هلال، الغارات، ثقفی، ابراهیم بن محمد بن سعید بن هلال، محدث، جلال‌الدین، انجمن آثار ملی، تهران، ۱۳۹۵ق، چاپ اول، ج۱، ص۹۷.
