روزنامه همشهری در گزارشی نوشت:
رابطه قیمت مسکن با نرخ تورم معمولاً یک رابطه مثبت و به‌نسبت قوی است؛ به این معنا که با افزایش تورم، قیمت مسکن نیز به‌طور کلی افزایش می‌یابد.
این ارتباط به عوامل اقتصادی بنیادی و رفتار بازار بستگی دارد. در ادامه این موضوع را دقیق‌تر بررسی می‌کنیم:
تورم باعث افزایش قیمت مواد اولیه (مثل سیمان، فولاد، آجر)، دستمزد کارگران و سایر هزینه‌های مرتبط با ساخت‌وساز می‌شود. این افزایش هزینه‌ها مستقیم به قیمت تمام‌شده هر مترمربع مسکن منتقل می‌شود؛ به‌عنوان مثال: اگر تورم سالانه ۳۰ درصد باشد، هزینه ساخت که بخش بزرگی از قیمت مسکن را تشکیل می‌دهد، به همین نسبت بالا می‌رود.
در اقتصادهایی مثل ایران که تورم مزمن وجود دارد، مردم و سرمایه‌گذاران انتظار دارند ارزش پول‌شان کاهش یابد. در نتیجه، مسکن به عنوان یک دارایی امن و مقاوم در برابر تورم مورد توجه قرار می‌گیرد. این افزایش تقاضا باعث می‌شود قیمت مسکن حتی بیشتر از نرخ تورم رشد کند؛ به‌ویژه در دوره‌های تورم بالا.
به‌طور کلی، در بلندمدت، رشد قیمت مسکن معمولا با نرخ تورم هم‌راستا است یا کمی از آن پیشی می‌گیرد، اما در کوتاه‌مدت، این نسبت می‌تواند متفاوت باشد.
در تورم پایین (مثلاً زیر ۱۰ درصد) : قیمت مسکن ممکن است با سرعت کمتری نسبت به تورم رشد کند، چون تقاضا کمتر تحت فشار حفظ ارزش دارایی قرار دارد
در تورم بالا (مثلا بالای ۲۰ درصد) : قیمت مسکن اغلب سریع‌تر از تورم رشد می‌کند، زیرا تقاضا برای سرمایه‌گذاری افزایش می‌یابد و عرضه نمی‌تواند به سرعت پاسخگو باشد.
در ایران (تا بهمن ۱۴۰۳)، با توجه به تورم بالا در سال‌های اخیر (بین ۳۰ تا ۵۰ درصد سالانه طبق آمار رسمی)، قیمت مسکن معمولاً رشدی نزدیک یا بیشتر از تورم داشته است.
مثلاً در تهران، میانگین قیمت هر مترمربع از حدود ۵ میلیون تومان در سال ۱۳۹۵ به بیش از ۸۰ میلیون تومان در سال ۱۴۰۳ رسیده؛ (رشد بیش از ۱۵۰۰ درصد در ۸ سال)، درحالی‌که تورم کل در همین دوره حدود ۱۰۰۰ درصد بوده است. این آمار نشان می‌دهد قیمت مسکن گاهی فراتر از روند نرخ تورم رشد می‌کند.
