حداقل دستمزد ۱۴۰۴؛ بین ۱۶، ۱۷ میلیون خواهد بود
با در نظر گرفتن رقم ۲۳.۴ میلیون تومانی هزینه سبد معیشت، حقوق یک کارگر با دو فرزند در سال آینده حول و حوش ۱۷ میلیون و ۱۱۲ هزار تومان به دست خواهد آمد.
به گزارش تجارت ایده‌آل، مذاکرات مزد مثل هر سال در ماه‌های پایانی سال انجام می‌شود و چشم مردم بیش از هر وقت دیگری به دهان نمایندگان کارگری و اعضای شورای عالی کار و دولتی‌ها است.
وضعیت اقتصادی موجود و دشواری‌های معیشتی زندگی مردم را در تنگنا قرار داده و انتظار میرود که مسئولان در تعیین حداقل مزد، به این وضعیت دقت کنند.
از سال ۱۳۹۹ به بعد با تورم‌های بالایی که در کشور رخ داده بود و با ورود کرونا به کشور، نسبت رقم دستمزد به هزینه سبد معیشت تغییر قابل توجهی کرد، به طوری‌که در سال ۱۳۹۹ این مقدار به ۵۹ درصد، در سال ۱۴۰۰ به ۶۱ درصد و در سال‌های ۱۴۰۱، ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ این میزان به ترتیب به ۷۵، ۶۲ و ۷۳ درصد رسید.
در سناریوی اول با مبنا قراردادن نرخ میانگین ۷۳ درصدی سال ۱۴۰۳ و در نظر گرفتن رقم ۲۳.۴ میلیون تومانی هزینه سبد معیشت، حقوق یک کارگر با دو فرزند در سال آینده حول و حوش ۱۷ میلیون و ۱۱۲ هزار تومان به دست خواهد آمد. اما در سناریوی دوم اگر بخواهیم نسبت دستمزد به هزینه سبد معیشت را میانگین ۴ یا ۵ سال اخیر که ۶۸ درصد بوده، در نظر بگیریم، دستمزد یک کارگر با دو فرزند یا ۴ عائله در سال آینده نزدیک به ۱۶ میلیون تومان می‌شود.
بررسی‌ها نشان می‌دهد تعیین دستمزد عادلانه برای کارگران با سه چالش روبه‌روست که بدون پذیرش آنها، نمی‌توان برای افزایش قدرت خرید کارگران با حفظ اشتغال فعلی اقدامی کرد از طرف دیگر حجم بالای شاغلان بخش غیررسمی در کشور (حدود ۱۳ میلیون شاغل غیررسمی بدون بیمه و بازنشستگی) نشان می‌دهد برخی از کارفرمایان به ویژه در بنگاه‌های کوچک و متوسط و مشاغل خرد و کارگاهی نمی‌توانند بیش از این دستمزد بپردازند.
تعیین دستمزد ملی بدون توجه به شرایط منطقه‌ای، بعضاً انگیزه شاغلان را از بین می‌برد و مدام شاهد این موضوع هستیم که کارفرمایان در برخی از استان‌ها به ویژه اطراف کلانشهر‌ها می‌گویند «کار هست، اما کارگر نیست».
بابا بخش خصوصی از این خبرا نیست یفکری بحال بخش خصوصی بکنید دولتی بحق خودشون میرسن اینا برای من خوشایند و برای کارفرما ک صفر تا 100مال خودش حقوق میده ناخوشایند
با این افزایشها هیچ فرقی تو زندگی کارگران اتفاق نمی افتاد چرا که از پانزده فروردین مثل هر سال همه قیمتها بالا میرود و روز از نو روزی از نو می‌شود.باید دولت کمک هزینه به همه کارگران بدهد و کارفرمایان هم که حسابی طی این چند سال از سرکوب حقوق کارگران بهترین بهره را برده اند سر کیسه را شل کنند تا شاید کمی از مشکلات کارگران بی نوا حل شود.اگر رسمی نبودم قطعا ادامه کار نمی‌دادم چون اصلا جوابگوی هزینه ها نیست.حد اقل حقوق زیر بیست و پنج میلیون اصلا فایده ای ندارد چون هزینه ها که فقط خورد و خوراک نیست.با ماهی چهل میلیون امسال به سختی حقوق به بیست و پنجم می‌رسد چه برسد به افزایش قیمت‌های سال بعد
فقط باید گفت آیا خود مدیران و مسئولان میتونن با هفده ملیون زندگی کنن؟