کشف بزرگ‌ترین سازه وایکینگ‌ها در بریتانیا
تیم تحقیقاتی متشکل از کارشناسان و داوطلبان، در مزارع خانوادۀ تارنز در شمال غربی انگلستان، موفق به کشف سازه‌ای منحصر به فرد شدند که به نظر می‌رسد متعلق به اواخر قرن دهم یا اوایل قرن یازدهم میلادی باشد. این کشف، بزرگ‌ترین ساختمان دوران وایکینگ‌ها است که تاکنون در بریتانیا حفاری شده است.
به گزارش تجارت ایده‌آل، با کمک بیش از ۵۰ داوطلب، باستان‌شناسان موفق به شناسایی بقایای یک تالار بزرگ با ابعاد ۴۸ متر طول و ۱۵ متر عرض شدند. این کشف اطلاعات جدیدی از فرهنگ آنگلو-اسکاندیناویایی در دوره‌ی قرون وسطای اولیه به دست می‌دهد. یکی از مهم‌ترین یافته‌ها در این سازه، ده تیرچال بود که ابعاد و ساختار آن را نشان می‌دهند. همچنین، یک کوره برای خشک کردن غلات و یک گودال برای تولید زغال چوب کشف شد. آزمایش‌های رادیوکربن نشان داد یکی از این تیرچال‌ها به سال‌های ۹۹۰ تا ۱۰۴۰ میلادی تعلق دارد.
اهمیت کشف و ساختار اجتماعی
مارک گراهام، باستان‌شناس، درباره اهمیت این کشف می‌گوید: «این کشف، جنبه‌هایی از دوره‌ی قرون وسطای اولیه و ساختار اجتماعی مناطق روستایی کامبریا را روشن می‌کند.» او همچنین اشاره کرد که مکان‌های مشابه در مزارع بزرگ دانمارک و دیگر کشورهای اسکاندیناوی یافت شده‌اند، اما این سازه در کامبریا، به دلیل تخریب‌های پیشین توسط سکونتگاه‌ها، کشفی بی‌نظیر به شمار می‌آید.
پیشرفت تحقیقاتی و استفاده از فناوری‌های نوین
در سال ۲۰۲۲، سازمان گرامپوس هریتیج، با بررسی عکس‌های هوایی منطقه، نشانه‌هایی از آثار باستانی را شناسایی کرد. سال بعد، با استفاده از تکنیک‌های ژئوفیزیکی، تیم تحقیقاتی تأیید کرد که این مکان یک محوطه باستان‌شناسی زیر سطح زمین است. در ابتدا، گمان می‌شد این مکان مربوط به هولم کالترام، یک صومعه سیسترسیانی از قرن دوازدهم باشد، اما حفاری‌های بیشتر تاریخچه‌ای متفاوت از کامبریا را آشکار ساخت.
نقش داوطلبان در کشف این مکان تاریخی
بیش از ۵۰ داوطلب محلی در مدت ۱۲ روز، خندق‌هایی حفر کردند که به کشف ویژگی‌های ساختاری، اشیای تاریخی و هزاران دانه جوی دوسر انجامید. با اینکه بیشتر سطوح ساختمان به دلیل فعالیت‌های کشاورزی قرن‌ها پیش از بین رفته‌اند، حفظ این سازه‌ها در شرایط کنونی یک اتفاق نادر است.