ستاره‌ای که هرگز ندرخشید؛ ناکام‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال را بشناسید
ناکامی در مادرید، سوت‌های اعتراضی در برنابئو و صعود پاریس بدون او به علاوه سقوط تیمش به دسته پایین تر!
به گزارش تجارت ایده آل؛ حتی در نقش مالک باشگاه کان، کیلیان امباپه فقط طعم تلخی را چشید: سقوط به دسته سوم!
میان سقوط یک باشگاه گمنام در لیگ فرانسه و سوت‌های اعتراضی در شب یکشنبه‌ی برنابئو، یک نقطه‌ی مشترک وجود دارد: کیلیان امباپه. ستاره‌ای که تابستان گذشته با سودای فتح همه‌چیز—لیگ قهرمانان و توپ طلا—پاری‌سن‌ژرمن را ترک کرد و به رئال مادرید پیوست. اما فصل برای او برخلاف انتظار پیش رفت: رئال از لیگ قهرمانان حذف شد، در حالی که پاریس بدون او تا نیمه‌نهایی بالا رفت. توپ طلا؟ شاید سال بعد. دو ناکامی بزرگ، در دو جبهه متفاوت؛ نه نزد هواداران جدیدش محبوب شد، نه توانست باشگاه کان را نجات دهد—باشگاهی که تابستان گذشته مالک آن شد، با این هدف که از آن یک الگوی مدیریتی بسازد.
ستاره‌ای با رؤیای مادرید
رونالدو هم در مادرید سوت شنیده بود—اسطوره‌ای که الهام‌بخش امباپه بود. اما فرق اینجاست: رونالدو در زمین قضاوت می‌شد، امباپه زمانی هو شد که فقط در جایگاه تماشاگران نشسته بود، مصدوم و خارج از میدان. برای پسری که ماکت برنابئو را در اتاقش داشت و همیشه در رؤیایش خودش را در لباس سفید رئال می‌دید، این شروع، چیزی شبیه یک شکست زودهنگام است. امباپه تا اینجای فصل ۳۲ گل زده—اما هنوز کمتر از لواندوفسکی، صدرنشین گلزنان لالیگا. مشکل؟ شاید در اصل ماجراست: امباپه مهاجم نوک کلاسیک نیست؛ وینگری خلاق است. حضور او باعث شد پست وینیسیوس، بلینگام و رودریگو جابه‌جا شود و همین، تعادل خط حمله را به‌هم زد—به‌ویژه در فاز دفاعی که نقطه‌ضعف امباپه است.
ستاره‌ای بی‌سازگاری
در پاریس، لوییس انریکه تلاش کرد از او بازیکنی فداکارتر بسازد. اما امباپه در مرکز تمام سیاست‌های باشگاه قرار داشت. حالا در مادرید، چنین جایگاهی ندارد—حتی اگر پرز، رئیس باشگاه، سال‌ها برای جذب او لحظه‌شماری کرده و با هیاهویی در حد یک ستاره موسیقی راک از او استقبال کرده باشد. شاید همین حجم از انتظار، به بازیکنی ۲۶ ساله فشار بیش‌ازحد آورده. حتی جایگاهش در تیم ملی فرانسه هم به خطر افتاد؛ بعد از آنکه به‌خاطر رسیدگی سبک‌سرانه به مصدومیتش، اردوی تیم ملی را از دست داد اما بلافاصله برای رئال بازی کرد. کمی بعد، به سوئد رفت و در آنجا به‌ناحق به تعرض متهم شد.
پاریس و ماجرای نافرمانی مالی
در اوج حواشی، امباپه از جایگاه رسانه‌ای‌اش استفاده کرد تا وسط یک کنفرانس خبری، رسماً ۵۵.۴ میلیون یورو دستمزد معوقه‌اش را از پاری‌سن‌ژرمن مطالبه کند. خواسته‌ای قانونی، اما در زمانی نادرست—درست در آستانه بازی برگشت مقابل آرسنال در یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان. اما دیگر خبری از امباپه به‌عنوان رهبر تیم نبود، بر خلاف رونالدوی جوانی که باخت‌ها را با اشک تحمل می‌کرد. حالا پاریس برای دومین سال پیاپی بدون او به نیمه‌نهایی رسیده و در مادرید، سوت‌ها زبان سرخوردگی‌اند.
شکست دیگر؛ پروژه کان
سرخوردگی دیگری هم در شهر کان جریان دارد. امباپه تابستان گذشته با ۱۵ میلیون یورو مالکیت این باشگاه دسته دومی را به‌دست آورد و وعده بازگشت به لیگ ۱ را داد. اما حالا این تیم به دسته سوم سقوط کرده. رؤیای مدیریتی امباپه هم مثل ماجراجویی‌اش در برنابئو، فعلاً با شکست گره خورده. حالا نوبت اوست که این نخِ قرمز میان رؤیا و واقعیت—از مادرید تا کان—را دوباره گره بزند و معنای تازه‌ای برای جاه‌طلبی‌اش پیدا کند.